درباره ی من

ایران در گذرگاه تمدنی

الف) مسلمانم اما پایبند به هیچ خوانشی از مسلمانی که در طول تاریخ بوده است، نیستم. در مسلمانی ام و در داوری نسبت به خوانش های تاریخی از اسلام، تنها پایبند عقل خودم هستم.

ب) بر تقدم اخلاق بر دین باور دارم.

ج) امکان نادرستی در تمامی داوری هایم را همواره گشوده می دانم، حتی در مسلمانی ام را.

د) به حرکت تاریخ باور دارم اما پایبند هیچ سمت و سوی بیان شده ای جز آنچه عقلم از دانش تاریخی ام می فهمد نیستم.

ه) در این مقطع تمدنی که که هستیم، منزل بعدی را "مدرنیته" می دانم و برآنم که بنیادی ترین بن مایۀ "مدرنیته" تولد فردانسانی از زهدان حیات جمعی است.

و) بنیادگرایی اسلامی را آخرین تلاش ذاتا بی حاصل فهم سنتی از مسلمانی دانسته و مبارزه با آن را از جنبۀ عقلی، اخلاقی و ایمانی یک "وظیفه" می دانم. این مبارزه ای فکری است که در آن جایی برای خشونت نیست. باید که چراغی افروخت تا نابینندگان ببینند.

 

ز) سمت و سوی عصبیتم بیش از آن که ملی گرایانه باشد جهان وطنی است زیرا به "انسان" باور دارم، باوری فارغ از هر قیدی، حتی دین.